شهریمین اؤکسوزلری تک

تیتره­یه – تیتره­یه

ایچیمده کی آتاملا دانیشدیم،

بئینیمین نم هاراسیندا کی کیمسه­یله، بلکه. . . !

-ده­­ریم سازاغی گول توخویور

                    هر دن جانیما

آما اوخشاماییر هئچ آناوین توخونمالارینا؟!

واخت آشیر قولاغیمدان

سن یوخسان

      (اونون!) کیمی 

هر دن گلیرسن

چال – چاتلاسین­لا دولور ایچیم

لامپانی یاندیریرام

سن وارسان

قیزیشیرام  . . . – دئییر

آناملا ایلک سئویشدییی گئجه نی آنیر؛

-ایستی یئرلرین، ایستی یئل­لری

 نفسیمدن پوسگوره­ردی آنان قاییتسایدی بیرده . . . – سؤیله­ییر

                                                                هانی آنان؟

هانی آنام؟

ایچیمده کی­لردن نه­لر ائشیتدیم، نه­لر!

ایچیمی اؤتوروب گئتمیشدی آتام

خاطیرلامادیغیم بیر شئی­لری یاشادیم

خاطیرلاییردیم:

من­له شهریمین اؤکسوزلری بیرگه

«ییخیق – قالا» سیغیناجاغیندا

سازاق سارماشیق دولاشدیغیندا ده­ریمیزه

ایستی سویوق ایچیمیزله

                              جووقا قورموشدوق:

بیریسی نوئل – بابا دان دئییردی:

-اوشاق­لیغیمیزی گتیرجک فایطینی­یلا

               کیریسمس گئجه سیندن

                         ایل – بایرامیمیزا .

دؤنوردو اوشاق­لارین کابوس­لاری:

               «کیبریت­چی – قیز»

                    «ملیک – ممد».

بیریسی

          گوللـه­لی گون­لردن قالمیشدی

          اوره­یی آچیلمایان بومبا

          گؤزلرینده نئچه شهیدین مکتوبو

          آتاسی­نین جان وئردییی آن­یدی دوداق­لاری

          آنا­سی­نین ال­لری تک چاتلاق – چاتلاق

دئییردیلر:

-اونون آدینا حایات دوشدو

  آناسینین باختینا دار. . .

هله بیریسی:

سئوگی­سیندن دئمیشدی ایچینده­کی آناسینا

ایچینده­کی آتاسی دویسایدی

خیالینی گؤند­ره­جه­یدی ائلچی­لییینه . . .

 

نه یازیق!

ائولریمیز

            «ییخیق – قالا»

             تامارزی­لار

            سن

آما گئتدیکده

اوره­ییمه قویدون

سن گلمه­یجکسن

آما بیر شئی­لری ده یاشامامیشدیم

                        یوخویدوهئچ، آرزیلاریمدا  بئله!!!

قارداشیم،

هانسی خیاواندا کیفیمدن دوشدو

                   اونوتدوم اوزونو. . .

باجیمی کیم گؤتوردو گولدانین یانیندان؟

آه ! آنام

تیر . . . تیر . . . تیتیتیره­ییرم

گل به! آتامی ایچیمه قایتار . . .